سفر پایدار چیست؟
سفر پایدار به معنای سفری است که با درنظر گرفتن بحران‌های اقلیمی و محیط زیستی انجام می‌شود و در این نوع سفر، مسافر منافع بلندمدت مکان‌هایی که از آن‌ها بازدید می‌کند را در نظر می‌گیرد. این مساله تعادل را بین حداکثرسازی اثرات مثبت و کاهش و حذف اثرات منفی به وجود می‌آورد.
چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چرا؟
غلظت دی‌اکسید کربن در جو زمین اکنون به بیش از چهارصد بخش در میلیون رسیده است، یعنی بیشتر از هر زمان دیگری در 800 هزار سال گذشته. افزایش مدام این عدد باعث شده گرمای جهانی هر لحظه شدت بگیرد. اجماع عمومی بر این است که افزایش دمای جهانی به اندازه تنها 1.5 درجه سانتی‌گراد می‌تواند باعث گرم شدن سیاره به شکل خطرناکی شود. پایداری اقلیم جهان ما به این بستگی دارد که آیا می‌توانیم این افزایش دما را کنترل کنیم یا نه! زمان در حال از دست رفتن است. این دهه‌ای است سرنوشت‌ساز!
چگونه این مسئله بر دنیای طبیعی تأثیر می‌گذارد؟
هم‌زمان با بحران اقلیمی، ضرورت زیست‌محیطی نیز وجود دارد: در سراسر جهان، یک میلیون گونه جانوری و گیاهی به دلیل تشدید کشاورزی و جنگلداری، استخراج منابع، شکار، گونه‌های مهاجم، گسترش شهرنشینی، آلودگی و تغییرات اقلیمی در معرض انقراض قرار دارند. اما این مسئله تنها به ناپدید شدن جنگل‌های بارانی دورافتاده یا خرس‌های قطبی در قطب‌ها مربوط نمی‌شود، بلکه نابودی پرچین‌ها و جنگل‌ها، پرندگان و ماهی‌های دریا و به طور کل زیستگاه‌ها و تنوع زیستی را در مقیاسی کلان به دنبال دارد.
شما چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
سفر پایدار فقط به انجام اقدامات بزرگ و یک‌باره محدود نمی‌شود، بلکه یک حالت ذهنی و بینشی عمیق است که بر تمامی جنبه‌های سفر ما تأثیر می‌گذارد؛ از آن‌چه در چمدان خود می‌گذاریم تا چگونگی سفر به مقاصد و همچنین انتخاب هتل‌ها و فعالیت‌هایی که در طول اقامت خود انجام می‌دهیم.
چطور شروع کنم؟
در ابتدا، به سبک بستن چمدان فکر کنید: سبک‌تر سفر کردن احتمال "نیاز به دور ریختن وسایل" را کاهش می‌دهد و گشت و گذار مخصوصا با پای پیاده، دوچرخه و یا حمل و نقل عمومی را آسان‌تر می‌کند.
سه اصل اقتصادی "کاهش، استفاده‌ی مجدد و بازیافت" در بستن چمدان می‌تواند کمک بسیاری در این زمینه بکند.
کاهش: چه چیزی را می‌توانم نبرم؟ آیا وسایلی هستند که بتوانند چندین کاربرد داشته باشند؟
استفاده مجدد: چه وسایلی را می‌توانم با خود ببرم که بتوانم بارها از آن‌ها استفاده کنم؟
بازیافت: چه چیزهایی را می‌توانم ببرم که پس از استفاده قابل بازیافت باشند؟
سعی کنید از بردن پلاستیک‌های یک‌بار مصرف مانند بطری‌ها، کیسه‌ها و نی‌ها خودداری کنید، زیرا این پلاستیک‌ها به مرور زمان به میکروپلاستیک‌های کوچکی تجزیه شده و وارد زنجیره غذایی می‌شوند که در نهایت سلامت انسان را با مشکلاتی جدی روبرو می‌کنند. در عوض، یک بطری آب قابل پر کردن، فنجان قهوه، ظروف نگهداری مواد غذایی و لوازم بهداشتی و یک کیسه خرید همراه داشته باشید. این کیسه‌ها نه‌تنها جایگزینی برای خرید کیسه پلاستیکی از سوپرمارکت هستند، بلکه هنگام خرید مواد غذایی از بازار محلی نیز بسیار کارآمد خواهند بود.
مهم‌ترین تغییری که می‌توانم ایجاد کنم چیست؟
مهم‌ترین راه برای کاهش انتشار کربن در سفر، مدیریت بخش حمل‌ونقل است که معمولاً حداقل هفتاد درصد از انتشار "Holiday Carbon" را تشکیل می‌دهند. منظور از Holiday Carbon همان تولید کربن در طول سفر، به هنگام تعطیلات خاص می باشد. مؤثرترین راه برای این کار کاهش فاصله سفر و استفاده از روش‌هایی است که سوخت فسیلی کمتری مصرف می‌کنند یا حتی بهتر از آن، اصلاً مصرف نمی‌کنند؛ مثل استفاده از حمل‌ونقل پایدارتر. پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای گردش داخل شهری باشند. با توجه به اینکه در اکثر شهرها دوچرخه به راحتی اجاره داده می‌شود.
تفاوت بزرگی بین میزان انتشار دی‌اکسید کربن توسط هواپیماها و بیشتر وسایل نقلیه زمینی وجود دارد. تلاش‌های هماهنگی برای کاهش کربن در سفرهای هوایی با استفاده از سوخت‌های جایگزین و روش‌های جدید (مانند برق و هیدروژن) در حال انجام است، اما حتی خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها نیز نشان می‌دهند که این تغییر برای بیشتر خطوط هوایی حداقل یک دهه زمان می‌برد. در حال حاضر، انتشار کربن ناشی از یک پرواز طولانی می‌تواند بیشتر از انتشار یک خودروی بنزینی استاندارد در طول یک سال باشد. در بریتانیا، سفر با قطار حدود شش برابر کمتر از پرواز و سفر با اتوبوس حدود نه برابر کمتر انتشار دارد. در اروپا، جایی که بسیاری از قطارها (از جمله یورواستار) برقی هستند، انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سفر با قطار می‌تواند تا ده برابر کمتر از پرواز باشد.
اگر مجبور به پرواز باشم چه؟
اگر پرواز می‌کنید، توجه داشته باشید که اختلاف زیادی بین انتشار کربن هواپیماها و اقدامات متفاوت خطوط هوایی وجود دارد. از ابزارهای آنلاین مانند برچسب "انتخاب‌های سبزتر" در نتایج جستجوی سایت اسکای اسکنر استفاده کنید که پروازهایی با انتشار کمتر از حد متوسط را مشخص می‌کند.
زمانی که به مقصد می‌رسم تاثیر کربنی به چه صورت است؟
عوامل مختلفی بر انتشار کربن شما در مقصد تأثیر می‌گذارند، از جمله انتخاب هتل و غذایی که می‌خورید. بر اساس ابتکار اندازه‌گیری کربن هتل‌ها، ردپای کربنی متوسط یک شب اقامت در هتلی معمولی در بریتانیا حدود 31.1 کیلوگرم CO2 است.
بنابراین انتخاب هتلی با انتشار کربنی کمتر از میانگین می‌تواند تأثیر زیادی بر ردپای کربنی سفر شما داشته باشد. با توجه به فیلترهای سبز در بخش جستجوی وبسایت‌های مختلف، پیدا کردن اقامتگاه‌های سبز آسان‌تر شده است.
بسیاری از این اقامتگاه‌های دارای گواهینامه زیست‌محیطی، علاوه بر کاهش انتشار کربن، زباله‌های ارسالی به محل دفن زباله را نیز کاهش می‌دهند، از مواد شیمیایی کمتری استفاده می‌کنند و مصرف آب را به حداقل می‌رسانند..
غذا خوردن از محصولات محلی و فصلی، همراه با نوشیدنی محلی علاوه براینکه احساس خاصی از آن مکان به شما می‌دهد، کمک شایانی نیز به محیط‌زیست می‌کند، چراکه انتشار قابل‌توجهی از کربن ناشی از «فاصله غذایی» مرتبط با حمل‌ونقل طولانی را کاهش می‌دهد. انتخاب محصولات محلی نه‌تنها برای سیاره بهتر است، بلکه سالم‌تر بوده و راهی عالی برای حمایت از جامعه محلی است.
کجا برویم؟
برخی از رنگارنگ‌ترین شهرهای اروپا و همچنین آسیا گزینه‌هایی عالی برای یک تعطیلات سبز هستند، از جمله بریستول، آنژر، نانت، زوریخ، لیوبلیانا و کپنهاگ در اروپا و سنگاپور، شانگهای، توکیو، کوالالامپور و بانکوک در آسیا. شما می توانید با رجوع به بخش تورهای سایت کوچینه یکی از این سفرها را پیدا کنید.
در این شهرها، مقامات محلی در حال اجرای عملیاتی در راستای چرخش اقتصادی هستند تا حمل‌ونقل پایدار، مسکن و سیاست‌های توسعه اقتصادی را ایجاد کنند که به روند برقراری وضعیتی با صفر خالص سرعت می‌بخشد. این اقدامات نه تنها به نفع شهرها است، بلکه تجربه مسافران پایدار را نیز بهبود می‌بخشد. به عنوان مثال، تالاب‌های باززاینده و فضاهای سبز متصل به مدیریت آب‌های طوفانی و بهبود کیفیت هوا و تنوع زیستی کمک می‌کنند. همچنین مکان‌های سبز شگفت‌انگیزی را برای لذت بردن از طبیعت شهری یا صرفاً استراحت در پارک‌ها و باغ‌ها، در سراسر روستاهای شهری فراهم می‌کنند.
چگونه در سفرهای طولانی‌مدت رفت و آمد کنیم ؟
برخی کشورها تلاش‌های هماهنگی انجام داده‌اند تا گردشگری را در اهداف توسعه پایدار خود بگنجانند. پس از دهه‌ها جنگل‌زدایی برای کشاورزی و دامپروری، دولت کاستاریکا در دهه 1980 سیاست‌هایی را اجرا کرد تا این روند جنگل‌زدایی را متوقف و معکوس کند. امروزه بیش از نیمی از زمین‌های کاستاریکا پوشیده از جنگل است، در حالی که در سال 1983 تنها 26 درصد آن را جنگل تشکیل می‌داد. این تغییرات به کاستاریکا اجازه داد تا بیشترین بهره را از تنوع زیستی جنگل‌های بارانی خود ببرد و به عنوان پیشرو در مفهوم اکوتوریسم، اقامتگاه‌های کوچک و سطح بالای اکولوژیکی توسعه دهد که به حفظ جنگل‌های بارانی این کشور کمک کرده است. کشور گویان نیز در حال توسعه اکوتوریسم مبتنی بر جامعه است تا از حفاظت جنگل‌های بارانی خود حمایت کند.
در آخر اگر بخواهیم به طور خلاصه بیان کنیم، سفر پایدار به معنای سفر کردن با توجه به بحران‌های اقلیمی و زیست‌محیطی است، به گونه‌ای که به جای آسیب رساندن به مکان‌های مقصد، برای آن‌ها سود و منفعت بلندمدت به همراه داشته باشد. این نوع سفر مستلزم انتخاب‌هایی آگاهانه است، از جمله کاهش استفاده از وسایل حمل‌ونقل با سوخت فسیلی، انتخاب هتل‌های دوستدار محیط‌زیست، مصرف غذاهای محلی و فصلی و حمایت از جوامع محلی و استفاده هرچه کمتر از پلاستیک.
هرچند حمل‌ونقل هوایی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین منابع انتشار کربن همچنان چالش‌برانگیز است، اما می‌توانیم با انتخاب پروازهایی با انتشار کمتر، فاصله سفر کوتاه‌تر و استفاده بیشتر از حمل‌ونقل‌های پایدارتر مانند قطار و اتوبوس، ردپای کربنی خود را کاهش دهیم. از همین امروز می‌توانیم با تغییرات کوچک، نقش بسیار مهمی در کاهش تاثیرات منفی سفرهایمان بر طبیعت ایفا کنیم.